Kira, ulaşım ve temel gıda giderleri gibi zorunlu ihtiyaçlar başta olmak üzere birçok kalemdeki fahiş zamlar karşısında birçok vatandaşımız gibi eğitim çalışanlarıda temel ihtiyaçlarını karşılayamaz duruma gelmiş, ağır bir yoksulluk kriziyle karşı karşıya kalmıştır. Çalışanların gelirleri özellikle büyükşehirlerde neredeyse bir kiraya eşdeğer durumdadır. Kira ödemeleri yapıldıktan sonra maaşlardan kalan miktarla aylık gıda ihtiyaçlarını karşılamaya, elektrik, su, doğalgaz, iletişim faturalarını ödemeye bile yetmemektedir. TÜİK enflasyon rakamları dışında enflasyonun yükselmesine karşı politika geliştiremeyen hükümet sayesinde, maaşlarımıza yapılan zam ve sözde enflasyon farkları daha elimize geçmeden erimiş, memur enflasyona ezdirilmiştir. Bunlar yetmezmiş gibi vergi dilimi düzenlemesinin ısrarla gündeme alınmaması bizi açlık sınırına doğru sürüklemiş maaşlarımız asgari ücret düzeyine gerilemiştir. Çalışanların sırtındaki küfe her geçen gün ağırlaşırken kredi kartı limitleri dolmuş, ek hesaplarda para kalmamış, bıçak kemiğe dayanmıştır.